Tianjin天津

Sinterklaas

Heerlijk avondje is gekomen, ook in China. De Sint is hier niet langs geweest, dus hebben we als Nederlanders zelf maar voor Sint gespeeld. Met een behoorlijke groep zijn we per trein naar Tianjin afgereisd om bij een klasgenootje uit Leiden Sinterklaas te vieren. Iedereen had nog wel wat speculaas of pepernoten, en iedereen had een aantal cadeautjes gekocht om het wel bekende Sint-dobbelspel te spelen.

Omdat ik nu toch in Tianjin ben, maak ik meteen van de gelegenheid gebruik om een aantal hoogtepunten te bekijken. Een wandeling langs de Hai Rivier met een aantal bekende bruggen, een wandeling door een oude Europese villawijk, een zeer bijzonder porseleinmuseum, de Italiaanse buurt en daarna nog een oud Chinees buurtje.

We kunnen weinig echte Tianjinese dingen doen (zoals het reuzenrad en andere dingen die met een mooi uitzicht te maken hebben), want de luchtkwaliteit was zeer slecht. De luchtkwaliteit is al een tijdje goed, maar uitgerekend dit weekend is de lucht veranderd in een grote grijze deken, neergedaald om ons te pesten.

Porseleinmuseum

In het porseleinmuseum doet de smog er niet zo toe, want je hoeft niet ver te zien. Het porseleinmuseum is een 100 jaar oud gebouw in Franse stijl. In 2002 werd het gekocht door een zakenman, tevens porseleinverzamelaar. Hij versierde het huis met miljoenen porseleinstukjes afkomstig uit de Tang tot de Qing.

Ik ben erg onder de indruk. Hoewel het eerst een beetje aandoet als een Chinese Gaudi replica, kan ik het erg waarderen. Daken en muren van porseleinen vazen, een wand van oude Boeddhabeelden zonder hoofden, planfonds versierd met borden, bijna alles wat ik zie is versierd met porselein mozaïek. Er zijn vier Chinese draken van 200 meter, compleet van mozaïek met aan het eind geen drakenkop, maar een Boeddha-hoofd (vermoedelijk afkomstig van de Boeddha’s zonder hoofd bij de muur bij de entree).

Woordgrapjes

De muur om de tuin heet de ping’an qiang 平安, of Muur van Vrede. Het leuke is dat het woord voor ‘vaas’ ook uitgesproken wordt als ‘ping’. Deze muur is dan ook van vazen gemaakt. Hier en daar zie ik ook een aantal porseleinen kussens, die suisui ping'an 岁岁平安, of ‘ieder jaar geluk’ symboliseren. Het Chinese woord voor ‘slapen’ (shui) klinkt bijna het zelfde als het woord voor ‘jaar’ (sui).  a

Guwenhuajie 古文化街, Oude Cultuur Straat

Na een toeristische wandelingetje door de veel te toeristische straat breng ik een bezoek aan de Tianhou Tempel.  Hobbelend van de ene godheid naar de andere, zien we mensen die druk bezig zijn met wierook branden en hun wensen bekend maken aan de verschillende godjes.

In het Chinse buurtje ga ik op jacht naar mooie oude propagandaposters, helaas zijn degene die ik vind gescheurd en veel te duur. Maar uiteindelijk vind ik wel een oud Bevrijdingsleger Literatuur en Kunst ‘magazine’  uit 1967. Vraag me niet wat daar in hemelsnaam mee moet, dat weet ik zelf ook niet. Verder tik ik nog wat tweedehands boeken op de kop.

Daarna poseer ik om de beurt voor een aantal Chinezen die graag met een blanke op de foto gaan. Terwijl mijn suikerspin in de hand van een ander staat te ‘smelten’, sta ik vriendelijk te lachen om de foto’s van die arme toeristen niet te verpesten.  Je moet er iets voor over hebben om een westerling te zijn in China.