Mijn weekend: winkelen en stappen

Teleurstellende avond

Het weekend is omgevlogen. Uiteindelijk hebben we geen Chinese film gekeken -bij gebrek aan een Chinese film- en we zijn ook niet naar Oktoberfest geweest, omdat dat volgens de Chinese ticketsite volgende week ook nog kan. In plaats daarvan zijn we zaterdagavond naar Sanlitun gegaan, een wijk waar veel barretjes en clubs zitten. In vergelijking met Wudaokou is het er behoorlijk prijzig. Daarom gingen we eerst naar een bar waar de drankjes wat meer betaalbaar waren om vervolgens naar een homoclub te gaan. Dat leek me echt mega interessant om een keer mee te maken en de verhalen van de avond daarvoor klonken goed.

Van de bar naar de club was een behoorlijk stuk lopen. Eenmaal daar bleek de entree aan de hoge kant te zijn en niemand had zoveel geld bij zich. Omdat het de avond daarvoor gratis was, waren we in de veronderstelling dat dat nu weer zo zou zijn. We besloten dat we wel naar een andere club konden, maar alle clubs bleken hoge entree prijzen te hebben. Ook niet verwonderlijk, de dure auto’s voor de deur verraadden al dat het misschien niet echt the place to be is voor weliswaar westerse, maar toch arme studenten.

Misschien denk je nu: ze heeft toch een beurs? Alles is toch heel goedkoop in China. Nou, het is nog best opletten geblazen. Deze maand kom ik nog wel goed uit, omdat we voor twee maanden beursgeld kregen, maar ik weet niet of het volgende maand gaat lukken. Misschien moet ik dan mijn Nederlandse rekening maar plunderen.

Winkelen, best nog een exotische bezigheid

De zaterdagavond is misschien wat teleurstellend afgelopen, zaterdagmiddag was daarentegen wel zeer geslaagd. Met dezelfde meiden als waar ik vaker mee omga zijn we naar Wangfujing gegaan om te winkelen. We begonnen met ons verbazen over levende schorpioenen op een stokje. Dat was ook voor veel Chinezen vreemd volgens mij, want ze werden zeer vaak op de foto gezet. Om te bewijzen dat ze nog bewogen, heb ik een filmpje gemaakt voor jullie.

In Wangfujing zijn enorm veel winkels, met vreemde dingen als een BMW Lifestyle winkel[1] of paspoppen met een nog onrealistischere lichaamsvorm dan in Nederland. Ik had wat leuke jurkjes gepast, met allemaal maat M. Allemaal veel te groot. Klinkt goed, maat S hebben in China, maar helaas, we waren in een westerse winkel. Dat betekent dat ik niet zo slank ben als het klinkt. Niet geslaagd, dus.

Lekker neuzen in de boekwinkel

Naast de kledingwinkels zijn we ook naar een enorme boekwinkel geweest. Heerlijk om daar rond te lopen, tenminste, als je niet struikelt over de lezende en slapende mensen. Ik schopte per ongeluk een jongetje dat verdiept was in zijn jeugdboek[2]. Hij keek me boos aan… maar ja, ik moet toch ergens lopen? Ik kan het ook niet helpen dat hij het hele gangpad bezet houdt met zijn spillebeentjes.

Naast me te verbazen over dit fenomeen, heb ik twee stripboeken aangeschaft van Kuifje: Kuifje en de Blauwe Lotus en Kuifje in Tibet. Wel in het Chinees natuurlijk. Ik heb ook een tijdschrift over honden gekocht. Dat leek me wel interessant. Chinezen gaan toch heel anders met hun huisdieren om dan wij, heb ik gehoord. Maar ik van plan daar binnenkort een artikeltje over te gaan schrijven, dus daarover later meer. En ik heb drie Chinese films gekocht, zodat we met de volgende filmavond ook daadwerkelijk film kunnen kijken…

Om een beeld te krijgen van mijn avonturen, heb ook wat leuke foto’s gemaakt, die vind je bij de foto’s.

[1] Ik heb daar nog nooit van gehoord.

[2] Ja, op de jeugdboeken afdeling zijn we op onze plaats, ik kan er ook niet meer van maken…