Shanghai II

Propaganda Poster Kunst Museum

De volgende dag gaan we na een bezoekje aan onze klasgenoten aan de Jiaotong Universiteit naar het Propaganda Kunst Poster Museum. Het schijnt de grootste poster collectie in de wereld te zijn. Wederom een echte aanrader van de Lonely Planet. Het museum bevind zich in de kelder van een appartementencomplex in de voormalige Franse Concessie wijk en is daarom niet makkelijk te vinden.

De eigenaar van het museum heeft de posters als hobby verzameld omdat hij bang is dat de periode van de Culturele Revolutie vergeten wordt. Het lastige hieraan is dat de jonge generatie Chinezen meer geïnteresseerd is in geld verdienen dan in een omstreden geschiedenis. Er komen dan ook veel buitenlandse toeristen die de boel financieel draaiend houden.

In 1995 begon de overheid met het vernietigen van veel propagandamateriaal. In andere musea valt het mij inderdaad op dat deze geschiedenis simpelweg genegeerd wordt. Of er wordt melding gemaakt van de periode ‘1966-1976’, met vervolgens niets. Geen informatie, geen tentoongestelde objecten.

Er hangen echter niet alleen posters uit deze periode. Het is duidelijk geen museum met alleen maar Sovjet stijl posters. Ook posters van ver voor die tijd en na die tijd zijn er te zien, en je kunt vooral in die periode veel verschillen in stijl zien. De posters zeggen veel over de geschiedenis en sociale veranderingen. Naast de propagandeerposters zijn er ook een aantal originele schetsen en beroemde ‘Shanghai Lady’ posters te zien, veelal advertenties voor grote drank en tabak bedrijven.

Wat eigenlijk het meest indruk maakt op mij is de dazibao 大字报 (letterlijk: grote karakter posters). Dit zijn grote posters met handgeschreven karakters in rode en zwarte inkt. De chaotische manier van deze kalligrafie vertegenwoordigd de angst, het geweld, de paranoria en de chaos van die periode. De posters werden muren geplakt en waren als protest bedoeld. Op 25 mei 1966 werd er op Beida (de universiteit waar ik studeer) een dazibao opgehangen waarin het leiderschap van de universiteit werd bestempeld als bourgeois en antirevolutionair. Daarna, tijdens de Culturele Revolutie werden de posters vaak gebruikt voor het bekritiseren van anderen, wat funest was voor de carrière van de bekritiseerde persoon. Het is zeer indrukwekkend om dit te zien.

Verder

Na dit museum is het tijd voor een luchtigere activiteit: een goed glas wijn in een van de hoogste gebouwen van Shanghai. Naast slechte bediening en een mooi uitzicht, heb ik hier weinig over te melden. Na een heerlijke maaltijd gaan we naar een studentenbar waar we wat drinken, kletsen en een paar potjes tafelvoetbal spelen.