Vreemde dingen

Het meisje van de teleurstellende date nodigde ons vandaag uit om te komen barbecuen bij haar in de buurt, er was namelijk een ‘straatbarbecue’. Omdat mijn kamergenootje niet meeging, ging ik weer alleen op pad, dit keer met de metro. Het was een behoorlijk stuk reizen naar een wijk buiten het centrum, waar mijn klasgenootje bij een gastgezin in huis woont. Ik had zelf een bepaald beeld bij een straatbarbecue; de hele buurt die met elkaar barbecuet en waar met elkaar de laatste nieuwtjes doorneemt. Maar deze ‘straatbarbecue’ bleek iets anders te zijn: een barbecuerestaurant met een terras. Je zou het inderdaad een straatbarbecue kunnen noemen.

De mensen van het barbecuerestaurant waren erg vindingrijk: om het vuur op te laten laaien, werd een föhn gebruikt. Ik heb al eerder gemerkt dat de mensen hier erg van het elektrische zijn. Overal zie je elektrische scootertjes. Zelfs oude (bak)fietsen zijn ook voorzien van een elektromotor. Het zijn in echter niet van die blitse dingen die we in Nederland hebben, maar stoffige, oude gammelbakken waarvan je niet verwacht dat ze zonder trappen vooruitgaan. Het is dan ook een vreemd gezicht; zo’n een oude fiets met hoge snelheid.

Wat mij vandaag verder is opgevallen, zijn mensen die in de prullenbakken graaien, opzoek naar plastic. Dat zullen ze vast ergens inwisselen voor geld, want waarom zou je dat anders doen? In de metro zag ik ook een groepje mensen dat er uitzag alsof ze zo van het platteland kwamen, maar later bedacht ik me dat ze misschien wel plasticverzamelaars waren, met een koffer, een backpack en een mega zak waar waarschijnlijk allemaal plastic inzat. Misschien kwamen ze toch niet rechtstreeks van het platteland. Het gezelschap heeft me wel aan het denken gezet en nieuwsgierig gemaakt naar hun verhaal.